Ѓорѓи Кастриот – BTOP Александар Македонски роден 6 мај, 1405 г., а починал 17 јануари, 1468 г. и е погребан во Кроја
Ѓорѓи Кастриот бил кнез а подоцна и владетел на МАКЕДОНИЈА и ЕПИР со престолнина во Кроја, денешна Албанија инаку ЗАПАДНА или ПЛАНИНСКА МАКЕДОНИЈА. Тој бил син на Иван и Воислава, инаку сестра на МАРКО КРАЛЕ, ќерка на Волкашин прилепскиот – владетел кој пак бил брат на Углеша – Серскиот владетел и двајцата трагични актери во Mаричката Битка. Великан во своето време инаку по потекло од мијачката племенска група бил почитуван од целиот европски свет и од папата, со венецијанците си играл како сакал, а со неаполскиот крал ( Rе ) Алфонсо бил личен пријател, многу пати праќал војници македонци во Hеапол ( Napoli ) да го бранат кралот Алфонсо од непријатели. Ѓорѓи Кастриот како малад, неговиот татко Иван го праратил да учи во Венеција каде се здобил и со воено образование. Репош, син на Иван ( + 1449 ), бил дипломат и игумен на манастирот “Св. Ѓорѓи”, на Света Гора, каде што е погребан. – Бране, син на Репош ( + 1496 ), бил дипломат и командант во одбраната на градот Кроја од Османлиите.
Во времето кога експанзионистичка политика на Oсманлиите длабоко ја потресувала Eвропа, кнежевството, подоцна независна држава – МАКЕДОНИЈА И ЕПИР, билa единствен бедем за одбрана на христијанскиот свет од исламските Oсманлиите. Eдинствен средновековен воин од Македонскиот Полуостров – Балканот – Бал – кан, крв и мед на турски, кој за време на својот живот не бил поразен од Oсманлиите кои повеќе пати праќале воени експедиции со по 100.000 – 300.000 војска и секогаш биле масaкрирани од страна на јунаците на ЃОРЃИЈА кои биле 1 – 20 пати помалку бpojни и од војската на Oсманлиите. Bо една прилика Oсманлискиот султан Мурат 2 – ри, кога неговата војска била катастрофално поразена кај Дебарското Поле го нарекол ЃОРЃИЈА – ИСКЕНДЕР, што значи – АЛЕКСАНДАР, бидеќи Македонија знаел дека е земја на Александар Македонски, а Ѓорѓија син на Македонија, потомок на Александар Македонски и неговите славни јунаци. За време на владеењето на Ѓорѓија христијанството доживеало експанзија, градени се манастири, патишта, градови, Белград ( деншен Берат ), Конјух ( Елбасан ), Трнава ( Тирана ) Светиград и др.
Тој секаде зборувал на својот мијачки ( македонски ) јазик и дури европските владетели кога праќале свои емисари, тие морале да го познаваат македонскиот говор.
И Ѓорѓија кога отварал свои амбасади таму исклучиво се зборувало на македонски јазик. Дури се нафатил во слободното време да пишува. И ден денес во музејот во Милано ( Milano – Italia ) се наоѓаат ракописи од него.
Бил голем војсководец и стратег. Се базирал исклучиво на стратегиите на Филип и Александар Македонски. Бил и голем дипломат. На крајот умира од некоја треска која го совладала по 7 дена (исто како и Александар Македонски).
После неговата смрт, неговото семејство и сите благородници жално е за Македонија и народот, наместо да застанат цврсто на своите нози, да го органнизираат народот македонски и да се борат за Македоннија, по тајни канали се селат во Венеција, каде и ден денес има живи потомци. Пoсле неговата смрт се распаѓа државатa МАКЕДОНИЈА И ЕПИР. – Прво и основно е тоа дека сите научни работници без исклучок, кои пишувале за Ѓорѓија, а досега се напишани нешто повеќе од 220 студии, аргументирано тврдат и докажуваат дека тој имал само македонско ( мијачко ) потекло!
– Второ, досега Мијаците за Ѓорѓија, за неговата храброст, херојство и јунаштво, испеале над 3.200 строфи од кои 17 епски песни и балади. Во дел од тие песни се слави семејството Кастриот, неговата сопруга Bоислава Андроника, повеќе позната како Бановица, за која е испеана посебна балада за државничката мудрост и способност на македонскиот владетел Ѓорѓија.
– Трето, Георгија не бил ниту муслиман, ниту католик, туку верен православен христијанин. Се родил и умрел во мијачко православно христијанско семејство за што посведочуват повелбите на татко му Иван за манастирот Хилендар. Во 1431 година во Хилендарскиот манастир, е погребан неговиот постар брат Репош, за што во нартексот на Соборната Хилендарска црква стои натпис на староцрковен јазик во кој е назначено името и годината на смртта. Овој податок доволно уверливо говори за врските на семејството Кастриот со овој древен македонски духовен центар.
“ Мартин Бартлети,во најстарата биографија од 15. век, го нарекува Ѓорѓи Кастриот – ВЛАДЕТЕЛ МАКEДОНСКИ
Georgi Rex Macedonum – ГЕOРГИ ВЛАДЕТЕЛ МАКEДОНСКИ
Несомнено, семејството Кастриот се Македонци, од македонското племе Мијаци, од родот на Кастратите. Зборот “ кастрат “ е со македонска етимологија, исто како и зборот “ Кроја “ ( да кастри и да крои).
Еве повторно од Мартин Бартлети: “ Скандербегус ”
”vias patentes inter manipulos antesignario Dibranis suis et Macedonicis explevit (ea levis armatura erat). … виас патентес интер манипулос антесигнарио Дибранис суис ет Мацедоницис еxплевит (еа левис арматура ерат). “
Овој дијаграм е изработен според ” Родословното дрво ” на родот Кастриот, чиј автор е учителот Коста Жунгулоски изработено во 1898 година во манастирот “Св. Јован Владимир”, кај градот Коњух (Елбасан) во денешна Албанија. Вестите за генеалогијата на овој македонски старински род авторот ги црпел од синовите на Никола Кастриот – помладиот, од Јован и од Димко ( Димитар ) Кастриот.
Податоци за поважните личности од лозата на Кастриотите:
– Константин ( 1186 – 1247 ) властелин – архонт. Владеел со територијата во Сред на Матија, од градот Дрча ( Драч ) на север, до под Јанина, на југ.
– Јован ( 1261 – 1327 ), познат како Канински, бил властелин. Имотите на својот дедо Константин ги проширил на север до над р. Дрим, опфаќајќи ги градовите Кроја, Дајин, Кукуш ( Кукс ), Светиград и Дебар.
– Јован, син на Бранко, внук на Јован, во периодот меѓу 1348 и 1357 г. бил епископ во Драч.
– Методиј, син на Бране ( + 1411 ), бил епископ на Кројската епархија.
– Александар, син на Павле ( + 1418) бил војвода и пратеник во Светата столица во Рим.
– Репош, син на Иван ( + 1449 ), бил дипломат и игумен на манастирот “Св. Ѓорѓи”, на Света Гора, каде што е погребан.
– Бране, син на Репош ( + 1496 ), бил дипломат и командант во одбраната на градот Кроја од Османлиите.
– Славјани, син на Константин ( + 1503 ) дипломат и командант во одбраната на градот Дебар од Османлиите.
– Гојко, син на Ангелина, амбасадор на Епирското кралство во Венеција.
– Ѓорѓија, син на Иван, во 1444 г. прогласен за владетел на Македонија и Епир и за Втор Александар Македонски.
Во 13 – та книга на Мартин Барлети од 15 век, под наслов:
“ Vita et Rex Macedonum praeclare gestae Khristi Athletae Georgii Kastrioti Epirotarum principis, lui propter heroicam virtutem suam a Turcis, Scanderbegus, id est Alexander Magnus cognominatus est libris XIII ”,..
Животот на Владетелот Македонски верниот христијански атлет ( витез ) Ѓорѓи Кастриот, Епирскиот Принц, поседуваше херојски одлики против Турците, Скендербег, тој е Александар Македонски , забележанo во книгта 13 – та.
Мартин Барлети дава поподробни информации за Ѓорѓи – Bториот Александар Македонски и за неговата војска. За составот на војската на Ѓорѓи Кастриот, Мартин Барлети вели дека таа е составена од избрани дебарчани, кои се воедно Македонци:
– “ Scanderbegus vias patentes inter manipulos antesignario Dibranis suis et Macedonicis explevit ( ea levis armatura erat ).’’ .. Од повелбата на Иван Кастриот до Хилендарскиот манастир од 1426 година:
” По неизреченом милосрдију владика моего ас грешен и недостоен, не смеју нарешти се раб Христа Боега моего, Иван Кастриот и со синови моими Станишом и Репошем и Константином и Гергием… приложисмо Светом манастиру великом Пречистои владичице Лаври Хилендарские и приложих село Радостуше и с црквом Св. Пречистом Богородицом, таже в том селе Радостуше и с селом Требиштем…”
Срендовековен македонски јазик!
Samo tako se može pojmiti stav iz, inače galimatijasne, Povijesti o skenderbegu Crnojeviću na svetom krštenju nazvanom Đurađ, Martina Skadarskoga, odnosno njezinoga prijevoda sa latinskog i prepis vladike Vasilija da je:
”Ivan Kastriot Crnojević iz roda kraljeva makedonskih” (dr B. Šekularac, Cetinjski ljetopis, isto).
0 Comments